Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΠΡΟΣΩΠΟ, ΟΝΟΜΑ. ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΣ
Ὁ προβληματισμὸς μας μὲ ἀφορμὴ τὸ γεγονὸς τοῦ θανάτου νομίζω κατ᾿ ἀνάγκην μᾶς ὁδηγεῖ στὸ συμπέρασμα τῆς μοναδικότητος τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι μοναδικὸς. «Οὐδεὶς ἀναντικατάστατος», λέμε, ἀλλὰ ὡς πρὸς τὸν ἑκάστοτε κοινωνικὸ ρόλο γιὰ τὸν περιορισμὸ τοῦ ἐγωϊσμοῦ καὶ τὴν ἀποφυγὴ τῆς ἐπάρσεως. Τὸ πρόσωπο ὅμως εἶναι μοναδικὸ καὶ τοῦτο, ὄχι γιατὶ αὐτὸ ὑποστηρίζουν οἱ σοφοὶ ἤ δογματίζουν οἱ Πατέρες ἀλλὰ γιατὶ αὐτὸ προκύπτει ἀπὸ τὴ ζωὴ. Ὑπ᾿ αὐτὴ τὴν ἔννοια ἐξ ἄλλου ὁμιλοῦν οἱ σοφοὶ καὶ δογματίζουν οἱ Πατέρες καὶ ἀναφέρεται ἡ Ἐκκλησία καθὼς ὁμιλεῖ γιὰ τὴν ἀξία τοῦ προσώπου. Αὐτὸ δὲ τὸ κατανοοῦμε τραγικὰ ὅταν χάνουμε «δικὸν μας» ἄνθρωπο.
Μιὰ ἀπὸ τὶς ἀπαιτήσεις ποὺ θέτει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι ἡ ἐλευθερία τοῦ προσώπου. Ποικίλες ἐξαρτήσεις ὑποσκάπτουν τὴν ἐλευθερία. Δὲν εἶναι ὅμως μόνον οἱ ἐξαρτησιογόνες οὐσίες ποὺ καταστρέφουν τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ οἱ παντὸς εἴδους ἱδεολογίες, ἱδεοληψίες καὶ φανατισμοί, ἡ ἐξουσιαστικὴ δυναστεία τῆς εἰκόνας ποὺ λειτουργεῖ σήμερα ὡς τὸ ὅπιο τοῦ λαοῦ, ἡ λογικοκρατία καὶ ἡ αἰσθησιοκρατία ποὺ δὲν ἀφίνουν τὸν ἄνθρωπο νὰ ἐνεργῇ ὡς ἐλεύθερο ὅν, ἡ δουλεία στὸ γονιδίωμα καὶ γενικότερα σὲ κάθε τι ποὺ ἐνεργεῖ ντετερμινιστικὰ-αἰτιοκρατικὰ καὶ καταστρατηγεῖ τὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου.
Ἔτσι κατανοεῖται ὡς διχαστικὴ καὶ δυναστευτικὴ γιὰ τὴν ἀνθρώπινη προσωπικότητα καὶ τὴν κοινωνία ἡ διδασκαλία περὶ ἀτομικῶν δικαιωμάτων καθώς, ἐρμηνεύοντας ἐντελῶς μηχανιστικὰ τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος, εἰσάγει τὸ ἀπόλυτο καὶ ἀμετάκλητο ὡς πρὸς τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν κοινωνικὴ συμπεριφορὰ, ἀγνοεῖ ὡς ἀνοησία τὴν ἀγάπη καὶ ἀρνεῖται στὴν οὐσία τὴν εὐκαιρία τῆς μετανοίας ὡς μεταβολῆς τρόπου σκέψεως, δηλαδὴ νοοτροπίας, ἐπιφέρει ἀνεπαίσθητα σύγχυσι καὶ ὑπεισάγει ἀλλότρια νοήματα στὴ διαδικασία τῆς σκέψης, εἰσάγει τὸν ἀνταγωνισμὸ τοῦ ἀτόμου πρὸς τὴν κοινωνία καθὼς εἰσηγεῖται τὴν πρωτεραιότητα τοῦ ἀτομικοῦ συμφέροντος, ἐγκλωβίζει κατὰ τοῦτο τὸ πνεῦμα σ᾿ ἕνα φαῦλο κύκλο ὑπερτονὶζοντας θεωρητικὰ τὰ ἀτομικὰ δικαιώματα ἀλλὰ ταυτὸχρονα ἀπαξιώνοντας τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἐξορίζοντας ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου τὸν Θεὸׁ λογικὴ συνέπεια ἡ, στὴ διάρκεια τῆς ἱστορίας, καταπάτησις ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο κάθε ἐννοίας τῆς ἐλευθερίας εἰς τὸ ὅνομα τῆς ἐλευθερίας, κάθε ἐννοίας τῆς θρησκείας εἰς τὸ ὅνομα τῆς θρησκείας.
Διαπιστώνεται κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ οὐσία τῆς διαφορᾶς ὅτι ἐνὼ τὸ ἄτομο ἔχει ἀριθμὸ, τὸ πρόσωπο ἀπ’ ἐναντίας ἔχει ὅνομα.
Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως διδασκαλία της περὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπευθύνεται πρὸς αὐτὸν ὡς πρόσωπο, ὡς εἰκόνα δὲ τοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος ἔχει ὅνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὅνομα, ὁ ἄνθρωπος λαμβάνει, κατὰ τὴν 8η ἀπὸ τῆς γεννήσεώς του ἡμέρα, ὅνομα τὸ ὁποῖο λέγεται καὶ στὸ Ἱερὸ Βάπτισμα. Σὲ μὶα δὲ εὐχὴ ποὺ ἀναγιγνώσκεται κατὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου ὁ ἱερέας εὔχεται «…μνήσθητι Κύριε πάντων κατ᾿ ὅνομα…» καὶ στὴν προσκομιδὴ μνημονεύονται ὁνόματα «ζώντων τε καὶ τεθνεώτων». Ἀληθῶς δὲ, δὲν εἶναι τὸ ἄτομο ποὺ συμπάσχει, συμπονεῖ, ἀνέχεται, κατανοεῖ, λυπεῖται, συστενάζει, συγχωρεῖ, κλαίει, ἀλλὰ τὸ πρόσωπο. Ὁλα τοῦτα, ποὺ κατατίθενται σὲ ἀπὸ κοινοῦ προβληματισμὸ, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλὰ τὰ ὁποῖα εἶναι εὔκολο νὰ συμπεράνῃ ὁ εὐσεβὴς μέσα ἀπὸ τὴ ζωὴ, συντείνουν στὴν κατανόησι τῆς ἐννοίας τοῦ προσώπου καὶ ὁδηγοῦν κατ’ ἐπέκτασιν στὴ συνειδητοποίησι τῆς ἀλήθειας τῆς διδασκαλίας τῆς ἐκκλησίας περὶ τῆς ὑπάρξεως τῆς ψυχῆς καὶ τῆς ἀθανασίας της.
Μιὰ ἀπὸ τὶς ἀπαιτήσεις ποὺ θέτει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι ἡ ἐλευθερία τοῦ προσώπου. Ποικίλες ἐξαρτήσεις ὑποσκάπτουν τὴν ἐλευθερία. Δὲν εἶναι ὅμως μόνον οἱ ἐξαρτησιογόνες οὐσίες ποὺ καταστρέφουν τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ καὶ οἱ παντὸς εἴδους ἱδεολογίες, ἱδεοληψίες καὶ φανατισμοί, ἡ ἐξουσιαστικὴ δυναστεία τῆς εἰκόνας ποὺ λειτουργεῖ σήμερα ὡς τὸ ὅπιο τοῦ λαοῦ, ἡ λογικοκρατία καὶ ἡ αἰσθησιοκρατία ποὺ δὲν ἀφίνουν τὸν ἄνθρωπο νὰ ἐνεργῇ ὡς ἐλεύθερο ὅν, ἡ δουλεία στὸ γονιδίωμα καὶ γενικότερα σὲ κάθε τι ποὺ ἐνεργεῖ ντετερμινιστικὰ-αἰτιοκρατικὰ καὶ καταστρατηγεῖ τὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου.
Ἔτσι κατανοεῖται ὡς διχαστικὴ καὶ δυναστευτικὴ γιὰ τὴν ἀνθρώπινη προσωπικότητα καὶ τὴν κοινωνία ἡ διδασκαλία περὶ ἀτομικῶν δικαιωμάτων καθώς, ἐρμηνεύοντας ἐντελῶς μηχανιστικὰ τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος, εἰσάγει τὸ ἀπόλυτο καὶ ἀμετάκλητο ὡς πρὸς τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν κοινωνικὴ συμπεριφορὰ, ἀγνοεῖ ὡς ἀνοησία τὴν ἀγάπη καὶ ἀρνεῖται στὴν οὐσία τὴν εὐκαιρία τῆς μετανοίας ὡς μεταβολῆς τρόπου σκέψεως, δηλαδὴ νοοτροπίας, ἐπιφέρει ἀνεπαίσθητα σύγχυσι καὶ ὑπεισάγει ἀλλότρια νοήματα στὴ διαδικασία τῆς σκέψης, εἰσάγει τὸν ἀνταγωνισμὸ τοῦ ἀτόμου πρὸς τὴν κοινωνία καθὼς εἰσηγεῖται τὴν πρωτεραιότητα τοῦ ἀτομικοῦ συμφέροντος, ἐγκλωβίζει κατὰ τοῦτο τὸ πνεῦμα σ᾿ ἕνα φαῦλο κύκλο ὑπερτονὶζοντας θεωρητικὰ τὰ ἀτομικὰ δικαιώματα ἀλλὰ ταυτὸχρονα ἀπαξιώνοντας τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο, ἐξορίζοντας ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου τὸν Θεὸׁ λογικὴ συνέπεια ἡ, στὴ διάρκεια τῆς ἱστορίας, καταπάτησις ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο κάθε ἐννοίας τῆς ἐλευθερίας εἰς τὸ ὅνομα τῆς ἐλευθερίας, κάθε ἐννοίας τῆς θρησκείας εἰς τὸ ὅνομα τῆς θρησκείας.
Διαπιστώνεται κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο ἡ οὐσία τῆς διαφορᾶς ὅτι ἐνὼ τὸ ἄτομο ἔχει ἀριθμὸ, τὸ πρόσωπο ἀπ’ ἐναντίας ἔχει ὅνομα.
Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὴν ἐξ ἀποκαλύψεως διδασκαλία της περὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπευθύνεται πρὸς αὐτὸν ὡς πρόσωπο, ὡς εἰκόνα δὲ τοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος ἔχει ὅνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὅνομα, ὁ ἄνθρωπος λαμβάνει, κατὰ τὴν 8η ἀπὸ τῆς γεννήσεώς του ἡμέρα, ὅνομα τὸ ὁποῖο λέγεται καὶ στὸ Ἱερὸ Βάπτισμα. Σὲ μὶα δὲ εὐχὴ ποὺ ἀναγιγνώσκεται κατὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ ὄρθρου ὁ ἱερέας εὔχεται «…μνήσθητι Κύριε πάντων κατ᾿ ὅνομα…» καὶ στὴν προσκομιδὴ μνημονεύονται ὁνόματα «ζώντων τε καὶ τεθνεώτων». Ἀληθῶς δὲ, δὲν εἶναι τὸ ἄτομο ποὺ συμπάσχει, συμπονεῖ, ἀνέχεται, κατανοεῖ, λυπεῖται, συστενάζει, συγχωρεῖ, κλαίει, ἀλλὰ τὸ πρόσωπο. Ὁλα τοῦτα, ποὺ κατατίθενται σὲ ἀπὸ κοινοῦ προβληματισμὸ, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλὰ τὰ ὁποῖα εἶναι εὔκολο νὰ συμπεράνῃ ὁ εὐσεβὴς μέσα ἀπὸ τὴ ζωὴ, συντείνουν στὴν κατανόησι τῆς ἐννοίας τοῦ προσώπου καὶ ὁδηγοῦν κατ’ ἐπέκτασιν στὴ συνειδητοποίησι τῆς ἀλήθειας τῆς διδασκαλίας τῆς ἐκκλησίας περὶ τῆς ὑπάρξεως τῆς ψυχῆς καὶ τῆς ἀθανασίας της.
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008
ΙΣΤΟΡΙΚΟ του ιδρύματος
Ο Ιερός Ναός Αγίου Αθανασίου Αγιάσματος, ως γνωστόν, αποτελεί από αιώνες σημείο αναφοράς και κέντρο θρησκευτικής έκφρασης και αναζήτησης της από Θεού αρωγής και επιδαψίλευσης της χάριτός Του προς τους πάσχοντες χριστιανούς κατοίκους των χωριών της περιφερείας του Άνω Βοΐου, και όχι μόνο.Είναι ζωντανές ακόμη οι παραδόσεις στα κοντινά μας χωριά αλλά και στα πιο απομακρυσμένα, και οι γέροντες διηγούνται ακόμη στους νεώτερους περιπτώσεις θεραπειών εκεί που οι γιατροί σήκωναν ανήμποροι τα χέρια και είναι πρόσφατες οι μνήμες των πολύβουων πανηγυριών της 2ας Μαΐου κάθε χρόνο.
Πριν λίγα χρόνια οι προσκυνητές έρχονταν με τα ζώα τους σε σχηματισμούς καραβανιών από βραδιάς και μετά τον Εσπερινό άναβαν τις φωτιές και έστρωναν τις κάπες δίπλα στα ζώα τους και το ίσιωμα γέμιζε κόσμο. Αργότερα έρχονταν με λεωφορεία.
Ακόμη και σήμερα πλήθος χριστιανών που ευλαβούνται ιδιαίτερα τον Άγιο Αθανάσιο, είτε ακολουθώντας οικογενειακή τους παράδοση, είτε μετά από γεγονός που άπτεται προσωπικού τους προβλήματος ή αιτήματος, επισκέπτονται σχεδόν καθημερινά τον Ιερό Ναό και το Αγίασμά του προσβλέποντας στη βοήθειά Του, όπως δε ομολογούν δεν έπαψε να βοηθάει όσους Τον παρακαλούν με πίστη ότι μπορεί να επέμβει και με τη δύναμη του Θεού δίνει τη λύση που ταιριάζει στο πρόβλημά τους.
Η Εκκλησιαστική Επιτροπή της ενορίας Αγιάσματος, προκειμένου να προχωρήσει σε διαδικασίες επισκευής του κτιριακού συγκροτήματος του Ιερού Ναού με τον ξενώνα και το 
παρακείμενο Άγιασμα (Αγιονέρι) και κατάλληλης διευθέτησης του περιβάλλοντος χώρου, που είναι κατάλληλος και πρόσφορος για τη δημιουργία χώρων αναψυχής αλλά, το και κυριότερο, χώρων οργάνωσης και πραγματοποίησης δηλωτικών του πολιτισμού μας κοινωφελών δραστηριοτήτων, για να είναι, η παρέμβαση που πρέπει να γίνει, η πλέον εξειδικευμένη πλήρης και η αρμόζουσα στο συγκεκριμένο χώρο, ανέλαβε την πρωτοβουλία και, με την 2/8-8-2004 απόφασή της, προχωρήσαμε στην εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης.
παρακείμενο Άγιασμα (Αγιονέρι) και κατάλληλης διευθέτησης του περιβάλλοντος χώρου, που είναι κατάλληλος και πρόσφορος για τη δημιουργία χώρων αναψυχής αλλά, το και κυριότερο, χώρων οργάνωσης και πραγματοποίησης δηλωτικών του πολιτισμού μας κοινωφελών δραστηριοτήτων, για να είναι, η παρέμβαση που πρέπει να γίνει, η πλέον εξειδικευμένη πλήρης και η αρμόζουσα στο συγκεκριμένο χώρο, ανέλαβε την πρωτοβουλία και, με την 2/8-8-2004 απόφασή της, προχωρήσαμε στην εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης. Σ’ αυτή την προσπάθεια, με την από13-02-2005 απόφαση της Εκκλησιαστικής Επιτροπής και την έγκριση και τις ευλογίες του Σεβασμιοτάτου, προχωρήσαμε παράλληλα και στην κατάρτιση του σχετικού κανονισμού διοικήσεως και λειτουργίας και στις καθορισμένες από το νόμο ενέργειες προς την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ώστε να εγκριθεί η λειτουργία στο χώρο του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου, Εκκλησιαστικού ιδρύματος υπό την επωνυμία «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ» που θα χρησιμεύσει ως φορέας αξιοποίησης του έργου ώστε να λειτουργήσει και ο ξενώνας, και με την ανάληψη από αυτόν τον φορέα συγκεκριμένων δραστηριοτήτων να ανακτήσει ο Ιερός αυτός χώρος και Ναός την παλαιά του αίγλη.
Με την μέσω του φορέα αυτού αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και της προθυμίας προς προσφορά των χριστιανών της περιφερείας μας (στον κανονισμό του ιδρύματος προβλέπεται η συμμετοχή στο Διοικητικό Συμβούλιο μελών και εκτός της ενορίας Αγιάσματος και η δημιουργία διαφόρων υποεπιτροπών κατά τομείς, ώστε να υπάρχει ευρύτερη έκφραση και συμμετοχή στις δραστηριότητες και στις αποφάσεις), αλλά και την σύμπραξη των πολιτιστικών τους συλλόγων και άλλων οργανώσεών τους με κοινωφελή σκοπό, και τη συνεργασία και με άλλους πολιτιστικούς συλλόγους και ιδρύματα αλλά και τους φορείς της περιοχής μας, την οργάνωση και πραγματοποίηση δραστηριοτήτων εκκλησιαστικού και πολιτιστικού περιεχομένου, την από κοινού έκθεση υλικού δηλωτικού της τοπικής ιστορίας και παράδοσης και την αξιοποίηση και λειτουργία του ξενώνα που θα ανακαινισθεί και θα επεκταθεί, έχουμε τη γνώμη ότι το αποτέλεσμα της όλης προσπάθειας θα αποδοθεί στην κοινωνία με την προσήκουσα σοβαρότητα προοπτικής και ευθύνη.
Ο χώρος γύρω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου θα μπορεί να είναι ο καθρέφτης και η διαφήμιση της περιοχής και πρέπει να γίνει όχι μόνο χώρος αναψυχής αλλά και κέντρο πολιτισμού με αναβαθμισμένο ρόλο στην εκκλησιαστική και πολιτιστική ζωή του τόπου και της ευρύτερης περιοχής και το κτιριακό συγκρότημα του Ιερού Ναού (Ιερός Ναός -ξενώνας –Αγιονέρι) πρέπει να πάρει αρχιτεκτονικά την μορφή που από κάθε άποψη του αρμόζει.
Το σκέλος της μελέτης που αναφέρεται στην επισκευή -ανακαίνιση -επέκταση του κτιριακού συγκροτήματος που περιλαμβάνει: Α) τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου
Β) τον ξενώνα
Γ) το Άγιασμα (Αγιονέρι) και
Δ) τον περίβολο
έχει ολοκληρωθεί και περιλαμβάνει:
Α) αναλυτικά σχέδια προτυπώσεων,
Β) σχέδια πρότασης,
Γ) τεχνική περιγραφή,
Δ) αναλυτικές επιμετρήσεις και
Ε) αναλυτικό τιμολόγιο με προμετρητικά σχέδια
Ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται στο ποσό του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) Ευρώ και αναλυτικά έχει ως εξής:
ΣΥΝΟΛΟ ΔΑΠΑΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ 615.540,92
Γ.Ε Ε.Ο. 18ο/ο 110.797,37
ΣΥΝΟΛΟ 726.338,29
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ 113.997,84
ΣΥΝΟΛΟ 840.336,13
Φ.Π.Α. 19ο/ο 159.663,87
Ο ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 1.000.000,00
Ελπίζουμε η πρωτοβουλία μας αυτή να τύχει της προσοχής των αρμοδίων ώστε με συντονισμένες ενέργειες φορέων και λαού να φθάσουμε «σύν Θεώ» στην υλοποίηση του έργου.
Το έργο έχει νομίζουμε τη δυνατότητα ένταξης σε κάποιο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα που ίσως περιλαμβάνει στις ενισχυόμενες δραστηριότητες:
α) τη δημιουργία καταλυμάτων,
β) δράσεις εναλλακτικών μορφών τουρισμού και θρησκευτικού τουρισμού, και
γ). δράσεις για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των επισκεπτών με στόχο τη γνωριμία με το φυσικό περιβάλλον και την αγροτική ζωή.
Η λειτουργία του Εκκλησιαστικού Ιδρύματος μάλιστα θα δημιουργήσει εκείνες τις προϋποθέσεις που θα τονώσουν περισσότερο τις δυνατότητες αξιοποίησης του συγκεκριμένου χώρου.
Κοινοποιούμε τις ενέργειες και τις σκέψεις μας, γιατί νομίζουμε ότι ήταν πάγια αρχή των κατοίκων της περιοχής μας και είναι, να γνωρίζουμε όλοι το τι γίνεται στον τόπο μας και να συμμετέχουμε σε ότι είναι για το καλό όλων ανεξάρτητα, και όταν μάλιστα πρόκειται για ένα χώρο με τον οποίο όλοι μας είμαστε πάρα πολύ δεμένοι συναισθηματικά όπως είναι ο χώρος «του Αϊ-Θανάση», όσοι έχουμε, όπου έχουμε πρόσβαση και λόγο, όσοι μπορούμε, όπως μπο- ρούμε, καλούμαστε να βοηθήσουμε.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ ΒΟΪΟΥ
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008
ΛΑΤΟΡΙΣΤΑ (ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ ΒΟΪΟΥ Η "ΛΑΤΟΡΙΣΤΑ" ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ)
Ἀποτελεῖ ζήτημα τῆς θελήσεως τοῦ Ἁγίου τοῦ Θεοῦ ἡ ἀποκάλυψις σὲ μᾶς περισσοτέρων λεπτομερειῶν τῆς αἰτίας ὑπάρξεως στὸν τὸπο μας τοῦ Ἁγιάσματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου. Ἴσως ὅμως ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ περιμένει τὴν ἐκδήλωσι τῆς δικῆς μας προσπάθειας πρὸς ἔρευνα, ὥστε τὸ ζητούμενο νὰ προκύψῃ εὔλογα καὶ δικαιολογημένα κατὰ τὸν λόγο τοῦ Κυρίου «…αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν…».
Τὸ ὠφέλιμο ὅμως γιὰ μᾶς δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἡ ἱκανοποίησις τοῦ πνεύματος τῆς περιεργίας ἀλλὰ ἡ εὐλογία ποὺ ἀποκομίζεται ἐκ τῆς ἐνασχολήσεως τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου γύρω ἀπὸ τὰ θέματα τῆς πίστεως καὶ στὴν περίπτωσί μας ἐκ τῆς ἐνασχολήσεως τοῦ πνεύματός μας γύρω ἀπὸ τὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου μας. Θὰ θυμηθοῦμε ἐδὼ τὴν εὐχὴ τοῦ Ὁσίου Ἐφραὶμ «..πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας καὶ ἀργολογίας μὴ μοι δὸς, πνεῦμα δὲ σωφροσύνης ταπεινοφροσύνης ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης…». Περισσότερο ὅμως πρέπει νὰ ἀναδειχθῇ ἡ ὠφέλεια ποὺ ἀποκομίζουν οἱ πιστοὶ ποὺ μὲ πίστη προσέρχονται στὸ Ἁγίασμά του κατὰ τὸ ψαλμικὸ «…ἐν οἴκοις τοῦ Κυρίου πορευσόμεθα … ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν».
Ἐκεῑνο τὸ ὁποῖο ἐπιδιώκουμε μὲ τὶς δραστηριότητές μας μέσα στὰ πλαίσια τοῦ Ε.Π.Π.Ι «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» εἶναι νὰ δημιουργήσουμε πρϋποθέσεις ἔκφρασης τοῦ ἐνδιαφέροντος γιὰ τὰ ζητήματα ποὺ μᾶς ἀφοροῦν ὅταν ἔχουν «καπελωθεῖ» ὅλοι οἱ θεωρούμενοι ὡς κατ᾿ ἐξοχὴν «δίαυλοι» ἐπικοινωνίας καὶ δημόσιας ἔκφρασης ἀπὸ τὸν κακῶς ἐννούμενο κομματισμὸ.
Στὸ agiasma.info καὶ τὸ forum μποροῦν νὰ ἐκφράζονται ὅλοι καὶ νὰ ἀναρτοῦν δικά τους θέματα.
Δὲν κατέχουμε καλὰ τὴν τεχνολογία, εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ κάνουμε λάθη, ζητοῦμε τὴν κατανόησή σας ἀλλὰ περιμένουμε καὶ τὴν συνεργασία σας.
Το Ε.Π.Π.Ι «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»
Τὸ ὠφέλιμο ὅμως γιὰ μᾶς δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἡ ἱκανοποίησις τοῦ πνεύματος τῆς περιεργίας ἀλλὰ ἡ εὐλογία ποὺ ἀποκομίζεται ἐκ τῆς ἐνασχολήσεως τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου γύρω ἀπὸ τὰ θέματα τῆς πίστεως καὶ στὴν περίπτωσί μας ἐκ τῆς ἐνασχολήσεως τοῦ πνεύματός μας γύρω ἀπὸ τὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου μας. Θὰ θυμηθοῦμε ἐδὼ τὴν εὐχὴ τοῦ Ὁσίου Ἐφραὶμ «..πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας καὶ ἀργολογίας μὴ μοι δὸς, πνεῦμα δὲ σωφροσύνης ταπεινοφροσύνης ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης…». Περισσότερο ὅμως πρέπει νὰ ἀναδειχθῇ ἡ ὠφέλεια ποὺ ἀποκομίζουν οἱ πιστοὶ ποὺ μὲ πίστη προσέρχονται στὸ Ἁγίασμά του κατὰ τὸ ψαλμικὸ «…ἐν οἴκοις τοῦ Κυρίου πορευσόμεθα … ἐν αὐλαῖς οἴκου Θεοῦ ἡμῶν».
Ἐκεῑνο τὸ ὁποῖο ἐπιδιώκουμε μὲ τὶς δραστηριότητές μας μέσα στὰ πλαίσια τοῦ Ε.Π.Π.Ι «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» εἶναι νὰ δημιουργήσουμε πρϋποθέσεις ἔκφρασης τοῦ ἐνδιαφέροντος γιὰ τὰ ζητήματα ποὺ μᾶς ἀφοροῦν ὅταν ἔχουν «καπελωθεῖ» ὅλοι οἱ θεωρούμενοι ὡς κατ᾿ ἐξοχὴν «δίαυλοι» ἐπικοινωνίας καὶ δημόσιας ἔκφρασης ἀπὸ τὸν κακῶς ἐννούμενο κομματισμὸ.
Στὸ agiasma.info καὶ τὸ forum μποροῦν νὰ ἐκφράζονται ὅλοι καὶ νὰ ἀναρτοῦν δικά τους θέματα.
Δὲν κατέχουμε καλὰ τὴν τεχνολογία, εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ κάνουμε λάθη, ζητοῦμε τὴν κατανόησή σας ἀλλὰ περιμένουμε καὶ τὴν συνεργασία σας.
Το Ε.Π.Π.Ι «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ»
Ὁ εὐσεβὴς λαὸς τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, εὐλαβεῖται ἰδιαιτέρως τὸν Ἅγιο τοῦ Θεοῦ καὶ στῦλο τῆς Ὀρθοδοξίας Μέγα Ἀθανάσιο. Κάθε κώμη καὶ κάθε πόλις τῆς εὑρείας αὐτῆς τῆς περιοχῆς, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, κοσμεῖται ἀπὸ Ἱερὸ Ναὸ ἀφιερωμένο στὴ μνήμη του.Ἡ συνείδησις τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς τοῦ Βοΐου θέλει τὸν Ἅγιό του νὰ εὐαρεστῆται νὰ ἐπιδαψιλεύῃ τὴ χάρι, τὴν ὁποία ἔχει ἀπὸ τὸν Θεὸ, ἐπὶ τοὺς ἐπικαλουμένους τὴν πρὸς Αὐτὸν πρεσβεία του, ἰδιαίτερα ὅταν προσέρχωνται στὸ Ἁγίασμά του στὸ Ἁγίασμα Βοΐου καὶ τὸν Ἱερὸ Ναὸ του στὸ χῶρο τοῦ Ἁγιάσματός του.
Ὅσοι ἔτυχον τῆς εὐλογίας τῆς προσωπικῆς ἐμφανείας τοῦ Ἁγίου ὁμολογοῦν ὅτι προτρέπει τοὺς ἐπιδεομένους καὶ επιζητοῦντες τὴν βοήθεια καὶ τὴν πρὸς τὸν Κύριο παρρησία του νὰ προσέρχῳνται στὸ Ἁγίασμά του στὸν συγκεκριμένο χῶρο καὶ τοῦτον τὸν Ἱερὸ Ναό, παρ’ ὅτι στὴν ἰδιαιτέρα πατρίδα σχεδὸν τοῦ καθενὸς ὑπάρχει Ἱερὸς Ναὸς τιμώμενος στὸ ὄνομά του.Οἱ Χριστιανοὶ τοῦ τόπου μας μεταδίδουν ἀπὸ γεννιὰ σὲ γεννιὰ τὶς ἀναμνήσεις καὶ ἐμπειρίες τους καὶ ἐξακολουθοῦν ἀκόμη νὰ τιμοῦν τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο, ἰδιέταιρα στὸ πανηγύρι του τὶς 2 Μαΐου κάθε χρόνο.
Σύμφωνα μὲ τὴν ζῶσα ἔτι παράδοσι, ἀνηγέρθη τὸ πρῶτον σὲ αὐτὸν τὸν χῶρο Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, περὶ τὰ μέσα τοῦ 18ου αἰῶνος, ἀπὸ τὸν Ἀθανάσιο Ἀραϊὰ. Μὲ ὅραμα τοῦ ὑπεδείχθη καὶ βρῆκε τὴν ἱερὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καὶ τὴν πηγὴ τοῦ Ἁγιάσματος.Ἐκεῖνος ὁ μικρὸς Ἱερὸς Ναὸς ὑπῆρχε μέχρι τὸ ἔτος1914. Τότε (1914) ἀνηγέρθη ὁ παρὼν Ἱερὸς Ναὸς, ὁ ξενώνας καὶ τὸ παλαιὸ κτίσμα τοῦ Ἁγιάσματος μὲ χρήματα ποὺ προῆλθον ἀπὸ τὴν ἐκποίησι τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει ξενῶνος, δωρεᾶς τοῦ ἀδελφάτου τῶν ἐκεὶ παρεπιδημούντων κατοίκων τοῦ χωριοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπωλήθη ἀπὸ τὴν τότε ἐκκλησιαστικὴ ἐπιτροπὴ πρὶν κατασχεθῇ ἀπὸ τὸ καθεστὼς τῶν Νεοτούρκων.Τὸ Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) πηγάζει ἀπὸ ὁρισμένο σημεῖο τοῦ ἐσωτερικοῦ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ ὁδηγεῖται μὲ συγκεκριμένο ἀγωγὸ στὸ παρακείμενο ἰδιαίτερο κτίσμα ἀπὸ τὸ ὁποῖο καὶ τὸ ἀποκομίζουν οἱ πιστοὶ.Τὸ ὑπάρχον κτιριακὸ συγκρότημα βρίσκεται σὲ ἰδιόκτητο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἔκτασι, συνολικῆς ἐπιφανείας 55,126 στρεμμάτων καὶ περιλαμβάνειι:
Δ) τὸν περίβολο.
Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ὡς σημεῖο ἀναφορᾶςτῶν κατοίκων τοῦ Βοΐου πρέπει ὄχι ἀπλῶς νὰ συντηρηθῇ ἀλλὰ νὰ ἀξιοποιηθῇ καὶ νὰ ἀναδειχθῇ ὥστε νὰ συνεχισθῇ καὶ στὶς ἑπόμενες γεννιὲς ἡ μέχρι τώρα παράδοσι.Γιὰ νὰ γίνῃ ἡ δέουσα παρέμβασι στὸ κτιριακὸ συγκρότημα καὶ τὸν περιβάλλοντα χῶρο, ἡ Ἐκκλησιατικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἁγιάσματος ἀνέθεσε τὴν ἐκπόνησι μελέτης στὸν πολιτικὸ μηχανικὸ κύριο Σωτήριο Τζάρο ἀπὸ τὴ Μόρφη Βοΐου, ἀναγνωρισμένο γιὰ τὴν ἐμπειρία του στὶς ἀνακαινίσεις ἐκκλησιαστικῶν οἰκοδομικῶν συγκροτημάτων ἀπὸ τὴν πολυετὴ δράσι του ἰδιαίτερα στὸ Ἄγιον Ὄρος.
Ἐθεωρήθη κατὰ ταῦτα ὅτι ἔπρεπε νὰ δημιουργηθῇ φορέας διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἀξιοποιηθῇ κατὰ τὸ καλύτερο δυνατὸ ὁ χῶρος καὶ τὸ κτιριακὸ συγκρότημα, καὶ θὰ ἀποκτήσῃ νομικὴ ὑπόστασι καὶ ὀντότητα.Κρίθηκε ὅτι ἔπρεπε καὶ ὁ φορέας αὐτὸς νὰ δύναται νὰ ὑπερβῇ τὰ στενὰ ὅρια τῆς ἐνορίας. Ἀξιοποιὼντας τὸ πέραν αὐτῆς, διαθέσιμο, πρόθυμο, ἀλλὰ καὶ κατάλληλο ἀνθρώπινο δυναμικὸ νὰ ἐπικεντρώσῃ τὶς δραστηριότητές του πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ἀναδεικνύοντας τὸ χῶρο, πρωτίστως, ἐκκλησιοπρεπῶς.Βασικὴ σκέψι ἀποτελεῖ ἡ ἀναγκαιότητα νὰ διατηρηθῇ ὁ, κατὰ παράδοσιν, λαϊκὸς χαρακτῆρας τοῦ χώρου.
Ἐπιλέχθηκε ἡ ἐπωνυμία :
Ὁ κανονισμὸς διοικήσεως καὶ λειτουργίας τοῦ ἱδρύματος ἐγκρίθηκε ἀπὸ τὴ Δ. Ι. Σ καὶ δημοσιεύθηκε στὸ Β΄ τεῦχος τοῦ Φύλλου Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως τῆς 30ης Ὀκτωβρίου 2007 καὶ στὸ τεῦχος Νοεμβρίου τοῦ περιοδικοῦ «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ἐπισήμου δελτίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.Σύμφωνα μὲ τὸν κανονισμὸ διοικήσεώς του τὸ Ε.Π.Π.Ι. «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ὅπως καὶ ὅλα τὰ Ἐκκλησιαστικὰ νομικὰ πρόσωπα σὲ ἐπίπεδο ἐνορίας προεδρεύεται ἀπὸ τὸν ἐφημέριο τῆς ἐνορίας.Τὸ πρῶτο Διοικητικό Συμβούλιο (01/01/2008 - 31/12/2010) κλήθηκαν καὶ ἀνταποκρίθηκαν στὴν πρόσκλησί μας πρόσωπα σημαντικὰ τῆς περιοχῆς μας, ἀνεγνωρισμένης, πιστεύουμε, ἀξίας τὰ ὁποῖα, εὐλαβοῦνται τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ τὸ Ἁγίασμά του:
1. Ὁ ἀξιότιμος κύριος Ἀλκιβιάδης Νέττας, πρῴην καθηγητὴς Νομικῶν ἐπιστημῶν τῆς Στρατιωτικῆς Ἀκαδημίας Γερμανίας καὶ Ν.Α.Τ.Ο ἐν Ἀμβούργω, θὰ προσφέρει τὴν Διακονίᾳ του ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἀντιπροέδρου.
2. Ὁ ἀξιότιμος κύριος Διαμαντὴς Μπουκογιάννης, πρώην Ἐπιθεωρητὴς Δασῶν Περιφερείας Δυτικῆς Μακεδονίας, ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Γραμματέως.
3. Ἡ ἀξιότιμος κυρία Ἰσιδώρα Δούβαλη-Τσανίδη, Νομικὸς καὶ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Τσοτυλιωτῶν Θεσσαλονίκης, ὡς μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου μὲ τὴν ἰδιότητα τῆς εἰδικῆς γραμματέως ἀναλαμβάνει τὸν τομέα τῶν Δημοσίων Σχέσεων καὶ ἐκδηλώσεων τοῦ Ἱδρύματος τοῦ Ἁγίου μας.
4. Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἁγιάσματος ἐπροσωπεῖται ἱσότιμα στὸ Δ. Σ τοῦ Ἱδρύματος καὶ ἐπελέγη γι᾿ αὐτὴ τὴ Διακονία ὁ κύριος Δημήτριος Ἀθανασιάδης ὁ ὁποῖος θὰ ὑπηρετήσῃ γι' αὐτὴ τὴν πρώτη τριετία ἀπὸ τῇ θέση τοῦ Ταμία.
1. Ὁ ἀξιότιμος κύριος Ἀλκιβιάδης Νέττας, πρῴην καθηγητὴς Νομικῶν ἐπιστημῶν τῆς Στρατιωτικῆς Ἀκαδημίας Γερμανίας καὶ Ν.Α.Τ.Ο ἐν Ἀμβούργω, θὰ προσφέρει τὴν Διακονίᾳ του ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Ἀντιπροέδρου.
2. Ὁ ἀξιότιμος κύριος Διαμαντὴς Μπουκογιάννης, πρώην Ἐπιθεωρητὴς Δασῶν Περιφερείας Δυτικῆς Μακεδονίας, ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Γραμματέως.
3. Ἡ ἀξιότιμος κυρία Ἰσιδώρα Δούβαλη-Τσανίδη, Νομικὸς καὶ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Τσοτυλιωτῶν Θεσσαλονίκης, ὡς μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου μὲ τὴν ἰδιότητα τῆς εἰδικῆς γραμματέως ἀναλαμβάνει τὸν τομέα τῶν Δημοσίων Σχέσεων καὶ ἐκδηλώσεων τοῦ Ἱδρύματος τοῦ Ἁγίου μας.
4. Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπὴ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Ἁγιάσματος ἐπροσωπεῖται ἱσότιμα στὸ Δ. Σ τοῦ Ἱδρύματος καὶ ἐπελέγη γι᾿ αὐτὴ τὴ Διακονία ὁ κύριος Δημήτριος Ἀθανασιάδης ὁ ὁποῖος θὰ ὑπηρετήσῃ γι' αὐτὴ τὴν πρώτη τριετία ἀπὸ τῇ θέση τοῦ Ταμία.
Ὁπωσδήποτε ὁ τόπος μας διαθέτει καὶ ἄλλους ἰσαξίους καὶ καταλλήλους ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱκανοὶ καὶ ἔχουν προσόντα καὶ δυνατότητες προσφορᾶς· τὸ ἵδρυμα φιλοδοξεῖ νὰ προσφέρῃ «βῆμα» καὶ δυνατότητα δραστηριοποιήσεως ὅσων δύνανται καὶ βούλονται.Ὑπάρχει χῶρος γιὰ πολλοὺς καὶ ὅσοι ἔχουν τὴ διάθεσι μποροῦν νὰ προσφέρουν τὶς ὑπηρεσίες ποὺ μὲ αὐτὲς νομίζουν ὅτι θὰ συμβάλουν στὴν προβολὴ τοῦ χριστιανικοῦ ὀρθοδόξου πολιτισμοῦ μας καὶ τὴν ἔρευνα τῆς ἱστορίας καὶ τῆς παραδόσεώς μας.Πρῶτος στόχος τῆς προσπαθείας αὐτῆς εἶναι ἡ ἡ ἀνακαίνισις τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ξενῶνας, Ἁγίασμα (Ἁγιονέρι) μὲ βάσι τὴν ἐκπονηθεῖσα μελέτη καὶ ἡ ἀξιοποίησίς του.Ἀκολουθεῖ ἡ ἀξιοποίησις, στὰ πλαίσια πάντοτε τοῦ κανονισμοῦ τοῦ Ἱδρύματος, τοῦ περιβάλλοντος χώρου. «ὡς προσφορᾶς ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς χριστιανοὺς τῆς περιφερείας μας ἑνὸς χώρου καταλλήλου διὰ ποικίλας ἐκκλησιαστικὰς πνευματικὰς καὶ πολιτιστικὰς δραστηριότητας καὶ ἀναψυχὴν, καὶ ἡ ἀνάδειξίς του ὡς κέντρου πνευματικῆς καὶ πολιτιστικῆς ἀναπτύξεως καὶ προόδου διὰ τὴν εὐρυτέραν περιοχὴν τῆς ἐπαρχίας Βοΐου καὶ δὴ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μητροπόλεως»(ἄρθρο κανονισμοὺ 2 σκοποί, § 3)
Τὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου μὲ τὸν περιβάλλοντα χῶρο δίδει τὶς προϋποθέσεις καὶ τὴ δυνατότητα νὰ ἀναδειχθῇ σὲ πολιτιστικὸ κέντρο τοῦ τόπου μας, ἕνα πάρκο Ἑλληνισμοῦ καὶ ὀρθοδοξίας, ἀνοικτὸ καθ᾿ ὅλο τὸ ἔτος, ἕνα πραγματικὸ «πάρκο Ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ τοῦ Βοΐου»
Στὴν πλήρη καὶ ὁλοκληρωμένη του ἀνάπτυξι τὸ Ἵδρυμα μπορεῖ νὰ συμπεριλάβῃ στὶς δραστηριότητές του ἀκόμη καὶ τὴ δημιουργία καὶ εὔρυθμο λειτουργία καὶ Μουσείου.Ἡ δημιουργία στὸ χῶρο ἑνὸς μουσείου δὲν θὰ ἦτο «εἰς μάτην». Σήμερα, ἔχει παρατηρηθεῖ ὅτι, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐπισκέπτονται μουσεῖα εἶναι λίγοι, εἰδικοὶ καὶ σχετικοὶ μὲ τὸ ἀντικείμενο ποὺ ἐρευνοῦν. Δὲν ἀποφασίζει εὔκολα κανεὶς ἐπίσκεψι σὲ μουσεῖο καὶ αὐτὰ καταλαμβάνουν πολὺ μικρὸ ποσοστὸ στὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν μας.Τὸ μουσεῖο στὸν περιβάλλοντα χῶρο τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου θὰ ἦταν ἐπισκέψιμο σὲ μεγάλο βαθμὸ, θὰ παρεῖχε γνῶσι ἐποπτικὴ γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὴν παράδοσί μας καὶ μάλιστα ἀπὸ τὶς μικρὲς ἡλικίες.(«Παίζων τοὺς παῖδας τρέφε»).
Ἡ φύτευσις ὀπωροφόρων κάθε ἐποχῆς (ἀπὸ κορομηλιὲς καὶ κερασιὲς μέχρι φουντουκιὲς καρυδιὲς καὶ καστανιὲς), ἡ ὀργάνωσις τοῦ χώρου μὲ τὴ δημιουργία καὶ ἄλλων στεγάστρων καὶ παιδοτόπων, θὰ δημιουργὴσῃ μιὰ αὐλὴ τοῦ παπποῦ γιὰ ὅλα τὰ παιδιὰ τῆς περιοχῆς μας, ἐγγόνια τοῦ Ἁγίου μας.Ὁ χῶρος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου ὡς χῶρος συναντήσεως τῶν ἀνθρώπων τοῦ Βοΐου, μπορεῖ νὰ λειτουργήσῃ ὡς σημεῖο ἐπαφῆς μὲ τὴν ἱστορία μας καὶ ἀφορμὴ ἀναβαπτισμοῦ στὰ νοήματα ζωῆς τῶν πατέρων μας.Μέσα ἀπὸ τὶς δραστηριότητες ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὸν κανονισμό του, μὲ
τὴν ἀξιοποίησι τῆς προθυμίας προσφορᾶς τῶν χριστιανῶν τῆς περιφερείας μας,
τὴν σὺμπραξι τὴ σύμπραξι τῶν πολιτιστικῶν συλλόγων καὶ τῶν ἄλλων ὀργανώσεων μὲ κοινωφελὴ σκοπὸ,
τὴ συνεργασία μὲ τοὺς φορεῖς τῆς περιοχῆς μας καὶ ἄλλους πολιτιστικοὺς συλλόγους καὶ ἱδρύματα,
τὴν ὀργάνωσι καὶ πραγματοποίησι δραστηριοτήτων ἐκκλησιαστικοῦ καὶ πολιτιστικοῦ περιεχομένου καὶ
τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἀπὸ κοινοῦ ἔκθεσι ὑλικοῦ δηλωτικοῦ τῆς τοπικῆς ἱστορίας καὶ παραδόσεως,
μπορεῖ νὰ ἀναδειχθῇ σὲ σημαντικὸ παράγοντα προόδου τοῦ πολιτισμοῦ μας.
Ἡ φωνὴ τοῦ Ἁγιάσματος τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου Ἁγιάσματος Βοΐου «ΕΠΙ ΤΗΝ ΠΗΓΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΑΤΟΣ» παραπέμπει εὐθέως στὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, καὶ ἀπευθύνεται σὲ ὅλους ὅσοι ἔχουν, ἤ θέλουν νὰ ἔχουν, σχέσι μὲ τὸν Ἅγιο Ἀθανάσιο καὶ τὸ Ἁγίασμά του στὸ Ἁγίασμα καὶ τὸ ἵδρυμά του.Τὸ κέντρο βάρους τοῦ ἐντύπου ἐστιάζεται στὰ πνευματικὰ, τὶς δραστηριότητες τοῦ ἱδρύματος αὐτοῦ καὶ ὅσα σχετίζονται μὲ τὴν ἐξέλιξι καὶ πορεία τῶν θεμάτων γιὰ τὴν ἀνάδειξι μέσῳ αὐτοῦ, τοῦ Βοΐου.
Τὸ Ἵδρυμα ὠφείλει κυρίως νὰ εἶναι κίνησις πνευματικὴ.Δὲν προβάλλουμε οὔτε ἐπιδιώκουμε νὰ δημιουργήσουμε ἀπλὰ χῶρο ἀναψυχῆς, δὲν διαφημίζουμε χῶρο διασκεδάσεως, καλοῦμε τοὺς χριστιανοὺς τῆς περιφερείας μας καὶ καλοπροαίρετους ἀνθρώπους στὴ δημιουργία ἑνὸς χώρου ψυχικῆς καὶ πνευματικῆς καλλιέργειας.
Ἐλπίζομε ὅτι τὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ – ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ–ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ (Ε.Π.Π.Ι) «ΑΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ» ἐγγίζει πράγματι τὶς ἀνησυχίες τῶν ἀνθρώπων ὄχι μόνον τοῦ Βοΐου καὶ θὰ μπορέσῃ νὰ συμβάλῃ στὴν ἀναζωογόνησι τοῦ πολυπαθοῦς καὶ πολυαγαπημένου μας τόπου.
Εὐχόμεθα.
Γιὰ τὸ Δ. Σ. Ἱερεὺς Σπυρίδων Ε. Ἀθανασιάδης.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
